عباسویه

لغت نامه دهخدا

عباسویه. [ ع َب ْ با ی َ / س َ وَی ْه ْ ] ( اِخ ) عباس بن یزید بحرانی بصری ، مکنی به ابوالفضل. قاضی و از حفاظ حدیث بود و او را تألیفاتی است در حدیث. مدتی قضاوت همدان یافت و در همدان و بغداد و اصفهان حدیث میکرد. به سال 258 هَ. ق. درگذشت. ( از الاعلام زرکلی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس