عباس کمندی ( ۱۳۳۱ خورشیدی - ۱ خرداد ۱۳۹۳ ) خواننده، آهنگساز، شاعر، نویسنده، نقاش و کارگردان، کُرد اهل ایران بود.
عباس کمندی، زاده شهر سنندج محله جوراباد. پدر و عمویش هم خوش صدا بودند و می خواندند. پدرش شمشال هم می نواخت. فعالیت هنری را به صورت حرفه ای از هیجده سالگی آغاز کرد و داستان منظومی که به زبان کردی به نام «شه و بوو و حه مه شوان» ( شب بو و محمد چوپان ) نوشته بود در آزمون استخدام نویسنده برای رادیو سنندج رتبه نخست را به دست آورد. این داستان از رادیو سنندج دو بار پخش شد و مورد استقبال قرار گرفت و بعدها عباس کمندی دوباره آن را بازنویسی و پخش کرد. دو سال پس از استخدامش در رادیو، تلویزیون سنندج هم به راه افتاد و عباس کمندی کار نویسندگی برای نمایش ها و فیلم ها و برنامه های تلویزیونی را آغاز کرد. بسیار هم پرکار بود و از جمله کارهای جالب توجهش، دوبله سریال لورل و هاردی به زبان کردی بود که خودش به جای چهار شخصیت در این سریال صحبت کرد. در سال ۱۳۵۰ پس از شرکت در یک شب شعر با حضور جمعی از بزرگان ادبیات ایران از جمله رحیم معینی کرمانشاهی که با ارائه تنظیم شعر حافظ مسئولیت ترانه سرایی خانه فرهنگ و هنر به عهده وی گذاشته شد. تا سال ۱۳۵۶ نود و پنج درصد ترانه هایی که در رادیو سنندج ضبط می شد از خانه فرهنگ و هنر ارائه می گردید.
... [مشاهده متن کامل]
در همان نخستین سال های کار در رادیو سنندج، به صورت اتفاقی با حسن کامکار آشنا شد و نخستین تجربه خود را در عالم موسیقی با سرودن شعری برای ترانه ای که حسن کامکار به مناسبت جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران ساخت آغاز کرد. پس از آن همکاری عباس کمندی و حسن کامکار تا وقوع انقلاب به همین شیوه ادامه یافت و یکی دو سال بعد عباس کمندی خوانندگی را هم به صورت حرفه ای شروع کرد و تا زمان انقلاب حدود سی ترانه با صدای عباس کمندی از رادیو و تلویزیون پخش شد. بیشتر ترانه هایی را که می خواند خودش از نغمه های محلی کردی انتخاب می کرد و به جای اشعار عامیانه این ترانه ها، سروده های شاعران کرد را می گذاشت.
پس از انقلاب، عباس کمندی فعالیت موسیقایی را با فرزندان حسن کامکار ( گروه کامکارها ) ادامه داد که بعدها پرآوازه ترین گروه موسیقی کردی در ایران شدند. نخستین حاصل این همکاری آلبوم اورامان بود که در سال ۱۳۶۰ شرکت سروش ( وابسته به صدا و سیما ) منتشر کرد.
به گفته عباس کمندی، ترانه های آلبوم اورامان به صورت فی البداهه با برادران کامکار اجرا و ضبط شده بود. عباس کمندی و کامکارها سپس آلبوم «پرشنگ» و بعد از آن، آلبوم «گلاویژ» را بیرون دادند که تاکنون جزو پرطرفداران مجموعه ترانه های محلی کردی است.
عباس کمندی، زاده شهر سنندج محله جوراباد. پدر و عمویش هم خوش صدا بودند و می خواندند. پدرش شمشال هم می نواخت. فعالیت هنری را به صورت حرفه ای از هیجده سالگی آغاز کرد و داستان منظومی که به زبان کردی به نام «شه و بوو و حه مه شوان» ( شب بو و محمد چوپان ) نوشته بود در آزمون استخدام نویسنده برای رادیو سنندج رتبه نخست را به دست آورد. این داستان از رادیو سنندج دو بار پخش شد و مورد استقبال قرار گرفت و بعدها عباس کمندی دوباره آن را بازنویسی و پخش کرد. دو سال پس از استخدامش در رادیو، تلویزیون سنندج هم به راه افتاد و عباس کمندی کار نویسندگی برای نمایش ها و فیلم ها و برنامه های تلویزیونی را آغاز کرد. بسیار هم پرکار بود و از جمله کارهای جالب توجهش، دوبله سریال لورل و هاردی به زبان کردی بود که خودش به جای چهار شخصیت در این سریال صحبت کرد. در سال ۱۳۵۰ پس از شرکت در یک شب شعر با حضور جمعی از بزرگان ادبیات ایران از جمله رحیم معینی کرمانشاهی که با ارائه تنظیم شعر حافظ مسئولیت ترانه سرایی خانه فرهنگ و هنر به عهده وی گذاشته شد. تا سال ۱۳۵۶ نود و پنج درصد ترانه هایی که در رادیو سنندج ضبط می شد از خانه فرهنگ و هنر ارائه می گردید.
... [مشاهده متن کامل]
در همان نخستین سال های کار در رادیو سنندج، به صورت اتفاقی با حسن کامکار آشنا شد و نخستین تجربه خود را در عالم موسیقی با سرودن شعری برای ترانه ای که حسن کامکار به مناسبت جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران ساخت آغاز کرد. پس از آن همکاری عباس کمندی و حسن کامکار تا وقوع انقلاب به همین شیوه ادامه یافت و یکی دو سال بعد عباس کمندی خوانندگی را هم به صورت حرفه ای شروع کرد و تا زمان انقلاب حدود سی ترانه با صدای عباس کمندی از رادیو و تلویزیون پخش شد. بیشتر ترانه هایی را که می خواند خودش از نغمه های محلی کردی انتخاب می کرد و به جای اشعار عامیانه این ترانه ها، سروده های شاعران کرد را می گذاشت.
پس از انقلاب، عباس کمندی فعالیت موسیقایی را با فرزندان حسن کامکار ( گروه کامکارها ) ادامه داد که بعدها پرآوازه ترین گروه موسیقی کردی در ایران شدند. نخستین حاصل این همکاری آلبوم اورامان بود که در سال ۱۳۶۰ شرکت سروش ( وابسته به صدا و سیما ) منتشر کرد.
به گفته عباس کمندی، ترانه های آلبوم اورامان به صورت فی البداهه با برادران کامکار اجرا و ضبط شده بود. عباس کمندی و کامکارها سپس آلبوم «پرشنگ» و بعد از آن، آلبوم «گلاویژ» را بیرون دادند که تاکنون جزو پرطرفداران مجموعه ترانه های محلی کردی است.
