نام دو تن از خدیوان مصر : عباس اول . مشهور به عباس پاشا بن ابراهیم بن محمد علی سومین از خدیوان مصر ( جل. ۱۲۶۴ ه.ق ./ ۱۸۴۸ م .- ۱۲۷٠ ه.ق ./ ۱۸۵۴ م . ) یا عباس دوم . مشهور به عباس پاشا حلمی بن توفیق پاشا هفتمین خدیو مصر ( و. ۱۸۷۴ م .- جل. ۱۳٠۹ ه.ق./ ۱۸۹۲ م .- خلع ۱۳۳۲ ه.ق ./ ۱۹۱۴م .- ف.ژنو ۱۳۶۴ ه.ق ./ ۱۹۴۴ م . ). وی تحصیلات خود را در اتریش بپایان رسانید و از ابتدای سلطنت کوشید که بسلطه انگلستان در مصر خاتمه دهد. در مدت خدیوی خود بسیاری از مالیاتهای جابرانه را با ملغی کرد و یا تخفیف داد و بین او و نایب الحکومه های انگلستان مانند لرد کرامر و لرد کیچنر اختلاف کلی حاصل شد و هنگام شروع جنگ بین المللی اول ( ۱۹۱۴ م. ) وی بطرفداری دولت عثمانی قیام کرد و بهمین سبب دولت انگلستان او را از خدیوی معزول کرد و حسین کامل برادر توفیق و پسر اسماعیل را بعنوان سلطان بجای او نشاند ازین تاریخ خدیوان مصر لقب سلطان یافتند و دوران تسلط اسمی و روحانی عثمانی نیز بر مصر خاتمه یافت .
