عباس وریج کاظمی ( زادهٔ ۱۳۵۲ ) جامعه شناس ایرانی، دانشیار مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی و مدیر گروه مطالعات فرهنگی در این مؤسسه است.
کاظمی متولد شهر چالوس است و تحصیلات متوسطه ی خود را در دبیرستان شهید بخشی چالوس گذرانده است. او دورهٔ کارشناسی ( ۱۳۷۵ ) ، کارشناسی ارشد ( ۱۳۷۸ ) و دکتری ( ۱۳۸۴ ) را در رشتهٔ جامعه شناسی در دانشگاه تهران گذراند. سپس در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران مشغول به کار شد و از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۹، عضو هیئت علمی گروه ارتباطات بود. در سال ۱۳۸۹، عدم تمدید قرارداد او با دانشگاه تهران، با اعتراض دانشجویان و اساتیدی مثل یوسف اباذری، تقی آزاد ارمکی، مهدی منتظرقائم، سارا شریعتی، حمیدرضا جلایی پور و علیرضا دهقان نیری روبرو شد. این افراد در نشستی با عنوان «جلسهٔ نقد و بررسی کارنامهٔ دکتر عباس کاظمی» به بررسی سوابق کاظمی پرداختند و از رئیس وقتِ دانشگاه تهران، فرهاد رهبر، خواستند قراردادش را تمدید کند. کاظمی در در سال های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۲ پژوهشگر مهمان در دانشگاه نیویورک و ترینیتی کالج در آمریکا بود. در سال های ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۸ مدیر گروه مطالعات فرهنگی در دانشگاه علم و فرهنگ شد و به شکل قراردادی در آنجا مشغول به کار شد. او در نهایت در مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی به عنوان هیئت علمی استخدام شد.
... [مشاهده متن کامل]
کتاب های عباس کاظمی در نشست ها و نشریات گوناگون مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نقد مفصلی بر کتاب جامعه شناسی روشنفکری دینی در ایران ( پایان نامهٔ کارشناسی ارشد کاظمی ) در نشریهٔ راهبرد یاس منتشر شده است. کتاب دانشگاه؛ از نردبان تا سایبان در نشستی با حضور تقی آزاد ارمکی و اسمعیل خلیلی مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
کتاب امر روزمره در جامعه پساانقلابی در جلسه ای با حضور ابراهیم فیاض بررسی شد و نقد شعبان علی بهرام پور بر آن نیز در نشریهٔ نقد کتاب علوم اجتماعی انتشار یافت. این کتاب همچنین در جلساتی از سوی نعمت الله فاضلی، رضا صمیم و جبار رحمانی و نیز مهدی کرمانی مورد نقد قرار گرفت. مقالاتی راجع به این کتاب به قلم جبار رحمانی در سایت انسان شناسی و فرهنگ و به قلم بهرنگ صدیقی در شمارهٔ ۴۸ نشریهٔ مهرنامه منتشر شد.
محمد عطاران و غلامرضا آذری هم کتاب روایتی از کلاس های درس دانشگاهی: تجربه زیسته استادان دانشگاه را به ترتیب در نشریات نظریه و عمل در برنامهٔ درسی و پژوهشنامه انتقادی متون نقد کردند.
کاظمی متولد شهر چالوس است و تحصیلات متوسطه ی خود را در دبیرستان شهید بخشی چالوس گذرانده است. او دورهٔ کارشناسی ( ۱۳۷۵ ) ، کارشناسی ارشد ( ۱۳۷۸ ) و دکتری ( ۱۳۸۴ ) را در رشتهٔ جامعه شناسی در دانشگاه تهران گذراند. سپس در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران مشغول به کار شد و از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۹، عضو هیئت علمی گروه ارتباطات بود. در سال ۱۳۸۹، عدم تمدید قرارداد او با دانشگاه تهران، با اعتراض دانشجویان و اساتیدی مثل یوسف اباذری، تقی آزاد ارمکی، مهدی منتظرقائم، سارا شریعتی، حمیدرضا جلایی پور و علیرضا دهقان نیری روبرو شد. این افراد در نشستی با عنوان «جلسهٔ نقد و بررسی کارنامهٔ دکتر عباس کاظمی» به بررسی سوابق کاظمی پرداختند و از رئیس وقتِ دانشگاه تهران، فرهاد رهبر، خواستند قراردادش را تمدید کند. کاظمی در در سال های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۲ پژوهشگر مهمان در دانشگاه نیویورک و ترینیتی کالج در آمریکا بود. در سال های ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۸ مدیر گروه مطالعات فرهنگی در دانشگاه علم و فرهنگ شد و به شکل قراردادی در آنجا مشغول به کار شد. او در نهایت در مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی به عنوان هیئت علمی استخدام شد.
... [مشاهده متن کامل]
کتاب های عباس کاظمی در نشست ها و نشریات گوناگون مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نقد مفصلی بر کتاب جامعه شناسی روشنفکری دینی در ایران ( پایان نامهٔ کارشناسی ارشد کاظمی ) در نشریهٔ راهبرد یاس منتشر شده است. کتاب دانشگاه؛ از نردبان تا سایبان در نشستی با حضور تقی آزاد ارمکی و اسمعیل خلیلی مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
کتاب امر روزمره در جامعه پساانقلابی در جلسه ای با حضور ابراهیم فیاض بررسی شد و نقد شعبان علی بهرام پور بر آن نیز در نشریهٔ نقد کتاب علوم اجتماعی انتشار یافت. این کتاب همچنین در جلساتی از سوی نعمت الله فاضلی، رضا صمیم و جبار رحمانی و نیز مهدی کرمانی مورد نقد قرار گرفت. مقالاتی راجع به این کتاب به قلم جبار رحمانی در سایت انسان شناسی و فرهنگ و به قلم بهرنگ صدیقی در شمارهٔ ۴۸ نشریهٔ مهرنامه منتشر شد.
محمد عطاران و غلامرضا آذری هم کتاب روایتی از کلاس های درس دانشگاهی: تجربه زیسته استادان دانشگاه را به ترتیب در نشریات نظریه و عمل در برنامهٔ درسی و پژوهشنامه انتقادی متون نقد کردند.
