عباس دوم. [ ع َب ْ با س ِ دُوْ وُ ] ( اِخ ) ( شاه... ) فرزند شاه صفی صفوی بن صفی میرزابن شاه عباس اول وی در 18 جمادی الثانیه سال 1043 هَ. ق. متولدشد و پس از مرگ پدر خود شاه صفی در سال 1052 شب جمعه شانزدهم صفر به سن نه سالگی در کاشان به تخت سلطنت نشست. او سفری به مکه و مشهد کرد. در دوران کودکی وی وزیر اعظم میرزاتقی عمادالدوله زمام کار را بدست داشت و چون شاه بسن رشد رسید خود به کارها رسیدگی میکرد. در عهد وی قندهار که صفی میرزا از دست داده بود فتح شد و کوشش اورنگ زیب برای استرداد آن بجائی نرسید.او مانند شاه عباس اول نسبت به کلیه مذاهب به دیده احترام مینگریست و از علما و دانشمندان تفقد میکرددر عهد وی امنیت خاصی بر ایران حکمفرما بود. وی به سال 1078 هَ. ق. در قصر خسروآباد دامغان پس از بیست وپنج سال سلطنت درگذشت. رجوع شود به تاریخ ایران فروغی و روضة الصفا ج 6 و تاریخ ایران بعد از اسلام و تاریخ ایران عباس پرویز و عباسنامه چ ابراهیم دهگان.
فرهنگ فارسی
فرزند شاه صفی صفوی ابن صفی میرزا ابن شاه عباس وی در ۱۸ جمادی الثانی سال ۱٠۴۳ متولد شد و پس از مرگ پدر خود شاه صفی در سال ۱٠۵۲ شب جمعه شانزدهم صفر به سن نه سالگی در کاشان بتخت سلطنت نشست وی بشکار علاقه وافر داشت و تیراندازی را نیکو میدانست خواندن و نوشتن را بعد از رسیدن بسلطنت در شهر قزوین نزد میر مرتضی اصفهانی فرا گرفت
