عبادت علما

[ویکی فقه] عبادت به معنای اظهار ذلت و بندگی، عالی ترین نوع تذلل و کرنش در برابر پروردگار است. علما و بزرگان دین در عبادت و بندگی پروردگار سعی و کوشش بسیار داشته اند که این سعی و کوشش در کلام و سیره عملی آنها نمود و ظهور داشته است.
در اهمیت عبادت همین بس که در قرآن کریم هدف از آفرینش انسان و بعثت انبیاء، عبودیت و بندگی پروردگار ذکر شده است.«وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْاِنْسَ اِلاَّ لِیَعْبُدُونِ؛
ذاریات/سوره۵۱، آیه۵۶.
عبادت در کلام علما و بزرگان نمودها و ظهورهای متعددی داشته است که در ادامه به برخی از آنها اشاره می شود:
← شیخ اشراق
عبادت و بندگی پروردگار در سیره عملی علما و بزرگان نمودها و ظهورهای متعددی داشته است که در ادامه به برخی از آنها اشاره می شود:
← امام خمینی
...