عبابی
لغت نامه دهخدا
عبابی. [ ع َب ْ با ] ( ص نسبی ) منسوب به عباب که نام مردی است و آن قیس بن عباب است. ( از انساب سمعانی ).
عبابی. [ ع َب ْ با ] ( اِخ ) حرث بن ربیعةبن عجل عبابی. ( از اللباب ).
عبابی. [ ع َب ْ با ] ( اِخ ) عبداﷲبن عامربن حجیة. یکی از بنی عباب است. ( اللباب ).
عبابی. [ ع َب ْ با ] ( اِخ ) قیس بن عباب. یکی از کسانی است که در یوم قادسیة نیک امتحان داد. ( اللباب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید