عباءه

لغت نامه دهخدا

( عباءة ) عباءة. [ ع َ ءَ ] ( ع اِ ) نوعی از گلیم. ج ، عباآت. ( منتهی الارب ). عباء. ( اقرب الموارد ). و رجوع به عباآت و عباء شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس