عایق چند لایه ( MLI ) عایق حرارتی است که از چندین لایه ورقه های نازک تشکیل شده است و اغلب در فضاپیماها و تجهیزات برودتی استفاده می شود. [ ۱] MLI یکی از موارد اصلی طراحی حرارتی فضاپیماها است که در درجه اول برای کاهش تلفات حرارتی در برابر تشعشعات در نظر گرفته شده است. عایق های چند لایه در برابر سایر تلفات حرارتی مانند رسانش گرمایی یا همرفت عایق نمی باشند؛ بنابراین معمولاً این نوع عایق ها در ماهواره ها و سایر برنامه های کاربردی که در خلاء مورد اسفاده قرار می گیرند، به کار می روند؛ زیرا در خلاء انتقال گرما تماماً به صورت تابش خواهد بود. MLI به بسیاری از ماهواره ها و سایر کاوشگرهای فضایی ظاهری پوشیده از ورق طلا می دهد، این پوشش متشکل از لایه کاپتون به منظور عایق الکتریکی و مایلار آلومینیومی برای بازتاب حداکثری تشعشعات است.
برای کاربردهای غیر فضایی، MLI به عنوان بخشی از یک سیستم عایق خلاء کار می کند. [ ۱] به عنوان مثال برای استفاده در تجهیزات برودتی، MLI را می توان در داخل لوله های این تجهیزات نصب کرد. [ ۲] MLI همچنین ممکن است همراه عایق های خلاء پیشرفته برای استفاده در تجهیزاتی که با دمای بالا مواجه هستند، ترکیب شود. [ ۳]
قوانین حاکم در MLI بر اساس تعادل تشعشعات است. برای اینکه بفهمید چگونه کار می کند، با یک مثال عینی شروع کنید - یک متر مربع از یک سطح جسم سیاه که قابلیت جذب همه طول موج های الکترومغناطیس را دارد؛ در فضای خلأ خارج جو تصور کنید که در دمای ثابت ۳۰۰ کلوین نگهداری می شود و به دور از منابع گرمایی مانند خورشید به آن گرما تابش می کنیم. طبق قانون استفان – بولتزمن، این سطح با قابلیت انتشار یا ثابت گسیلندگی ۱ در حدود ۴۶۰ وات تابش خواهد داشت. حالا تصور کنید که یک لایه نازک ( اما مات ) با قابلیت انتشار ۱ ( این قابلیت جذب همه طول موج های الکترومغناطیس را دارد ) به فاصله ۱ سانتی متر از صفحه اصلی قرار می دهید. این لایه جدید که در آن همه چیز در تعادل است تا تابش ۲۳۰ وات از هر طرف خنک می شود. لایه جدید ۴۶۰ وات از صفحه اصلی دریافت می کند. از این ۴۶۰ وات، ۲۳۰ وات به صفحه اصلی و ۲۳۰ وات به فضا تابش می شود. سطح اصلی هنوز ۴۶۰ وات تابش می کند، اما ۲۳۰ وات از لایه های جدید می گیرد و برآیند تابش دریافتی آن ۲۳۰ وات خواهد بود؛ بنابراین به طور کلی، تلفات تابش از سطح با افزودن لایه اضافی به نصف کاهش می یابد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرای کاربردهای غیر فضایی، MLI به عنوان بخشی از یک سیستم عایق خلاء کار می کند. [ ۱] به عنوان مثال برای استفاده در تجهیزات برودتی، MLI را می توان در داخل لوله های این تجهیزات نصب کرد. [ ۲] MLI همچنین ممکن است همراه عایق های خلاء پیشرفته برای استفاده در تجهیزاتی که با دمای بالا مواجه هستند، ترکیب شود. [ ۳]
قوانین حاکم در MLI بر اساس تعادل تشعشعات است. برای اینکه بفهمید چگونه کار می کند، با یک مثال عینی شروع کنید - یک متر مربع از یک سطح جسم سیاه که قابلیت جذب همه طول موج های الکترومغناطیس را دارد؛ در فضای خلأ خارج جو تصور کنید که در دمای ثابت ۳۰۰ کلوین نگهداری می شود و به دور از منابع گرمایی مانند خورشید به آن گرما تابش می کنیم. طبق قانون استفان – بولتزمن، این سطح با قابلیت انتشار یا ثابت گسیلندگی ۱ در حدود ۴۶۰ وات تابش خواهد داشت. حالا تصور کنید که یک لایه نازک ( اما مات ) با قابلیت انتشار ۱ ( این قابلیت جذب همه طول موج های الکترومغناطیس را دارد ) به فاصله ۱ سانتی متر از صفحه اصلی قرار می دهید. این لایه جدید که در آن همه چیز در تعادل است تا تابش ۲۳۰ وات از هر طرف خنک می شود. لایه جدید ۴۶۰ وات از صفحه اصلی دریافت می کند. از این ۴۶۰ وات، ۲۳۰ وات به صفحه اصلی و ۲۳۰ وات به فضا تابش می شود. سطح اصلی هنوز ۴۶۰ وات تابش می کند، اما ۲۳۰ وات از لایه های جدید می گیرد و برآیند تابش دریافتی آن ۲۳۰ وات خواهد بود؛ بنابراین به طور کلی، تلفات تابش از سطح با افزودن لایه اضافی به نصف کاهش می یابد.
wiki: عایق های چند لایه