عایق سازی بهینه رویکردی در طراحی، ساخت، تقویت و مقاوم سازی ساختمان است که به نحو چشمگیری از اتلاف گرما می کاهد و با استفاده از مقادیر زیاد عایق سازی و مقاوم سازی در برابر ورود هوا بیش از مقدار عادی در انرژی صرفه جویی می نماید. عایق سازی بهینه یکی از اجداد رویکرد منزل کنش پذیر است.
هیچ تعریف مدونی دربارهٔ عایق سازی بهینه وجود ندارد. اما ساختمان هایی که به طور بهینه عایق سازی شده اند، عموماً شامل ویژگی های زیر هستند:
مقدار بسیار زیاد عایق سازی ( معمولاً دیوارها 40 pRi و سقف 60 Rip که با مقادیر 0. 15 SI U و W/ ( m2k ) 0. 1 هر کدام به طور جداگانه یکسان است ) .
• حصول اطمینان از ادامهٔ عایق کاری در محل اتصال دیوارها به سقف، فونداسیون ها و سایر دیوارها
• نفوذ ناپذیر ساختن هوا به ویژه در اطراف درها و پنجره ها
• داشتن سیستم تهویهٔ بازیافت گرما برای فراهم کردن هوای تازه
• عدم وجود پنجره های بزرگ در هر جهت
• ایجاد سیستم عادی گرمایش بسیار کوچکتر از انواع عادی آن، گاهی فقط یک بخاری پشتیبان کوچک
نیسون و دات ( ۱۹۸۵ ) پیشنهاد کردند که اگر هزینهٔ گرمایش فضا کمتر از هزینهٔ گرمایش آب باشد، منزل می تواند به صورت عایق سازی بهینه توصیف گردد.
از یک منزل بهینه عایق سازی شده انتظار می رود که نیازهای گرمایشی بسیار کمتری داشته باشد و حتی می تواند با منابع گرمایشی عمدتاً طبیعی و ذاتی ( گرمای هرز شده که توسط وسایل منزل و گرمای بدن ساکنین آن تولید می شود ) به همراه مقدار بسیار اندکی از گرمای پشتیبان گرم می شود. کارکرد این مورد حتی در آب و هوای بسیار سرد به اثبات رسیده است؛ اما نیاز به توجه ویژه به جزئیات ساخت علاوه بر عایق سازی بهینه دارد.
اصطلاح عایق سازی بهینه توسط "وین شیک" در نهضت شهرسازی دانشگاه ایلینوی ابداع شد. وی در سال ۱۹۷۶ بخشی از یک تیم بود که طراحی خاصی به نام منزل " cal - lo" را به ظهور رساند که بااستفاده از شبیه سازی های رایانه ای بر اساس آب و هوای مدیسون ایالت ویسکانسین انجام داد. چندین خانه، دوبلکس و آپارتمان بر طبق اصول cal - lo درنهضت شهرسازی در ایالت ایلینوی در دههٔ ۱۹۷۰ ساخته شد. در سال۱۹۷۷ "خانهٔ ساسکاچوان" در رجینای ساسکاچوان توسط گروهی متشکل از چند بنگاه دولتی کانادایی ساخته شد. این نخستین خانهٔ ساخته شده بود که ارزش عایق سازی بهینه را به مردم نشان می داد و توجه بسیاری را جلب کرد. این ساختمان شامل پانل های خورشیدی لوله های تخلیهٔ آزمایشی بود اما بکار نیامد و پس از مدتی برداشته شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهیچ تعریف مدونی دربارهٔ عایق سازی بهینه وجود ندارد. اما ساختمان هایی که به طور بهینه عایق سازی شده اند، عموماً شامل ویژگی های زیر هستند:
مقدار بسیار زیاد عایق سازی ( معمولاً دیوارها 40 pRi و سقف 60 Rip که با مقادیر 0. 15 SI U و W/ ( m2k ) 0. 1 هر کدام به طور جداگانه یکسان است ) .
• حصول اطمینان از ادامهٔ عایق کاری در محل اتصال دیوارها به سقف، فونداسیون ها و سایر دیوارها
• نفوذ ناپذیر ساختن هوا به ویژه در اطراف درها و پنجره ها
• داشتن سیستم تهویهٔ بازیافت گرما برای فراهم کردن هوای تازه
• عدم وجود پنجره های بزرگ در هر جهت
• ایجاد سیستم عادی گرمایش بسیار کوچکتر از انواع عادی آن، گاهی فقط یک بخاری پشتیبان کوچک
نیسون و دات ( ۱۹۸۵ ) پیشنهاد کردند که اگر هزینهٔ گرمایش فضا کمتر از هزینهٔ گرمایش آب باشد، منزل می تواند به صورت عایق سازی بهینه توصیف گردد.
از یک منزل بهینه عایق سازی شده انتظار می رود که نیازهای گرمایشی بسیار کمتری داشته باشد و حتی می تواند با منابع گرمایشی عمدتاً طبیعی و ذاتی ( گرمای هرز شده که توسط وسایل منزل و گرمای بدن ساکنین آن تولید می شود ) به همراه مقدار بسیار اندکی از گرمای پشتیبان گرم می شود. کارکرد این مورد حتی در آب و هوای بسیار سرد به اثبات رسیده است؛ اما نیاز به توجه ویژه به جزئیات ساخت علاوه بر عایق سازی بهینه دارد.
اصطلاح عایق سازی بهینه توسط "وین شیک" در نهضت شهرسازی دانشگاه ایلینوی ابداع شد. وی در سال ۱۹۷۶ بخشی از یک تیم بود که طراحی خاصی به نام منزل " cal - lo" را به ظهور رساند که بااستفاده از شبیه سازی های رایانه ای بر اساس آب و هوای مدیسون ایالت ویسکانسین انجام داد. چندین خانه، دوبلکس و آپارتمان بر طبق اصول cal - lo درنهضت شهرسازی در ایالت ایلینوی در دههٔ ۱۹۷۰ ساخته شد. در سال۱۹۷۷ "خانهٔ ساسکاچوان" در رجینای ساسکاچوان توسط گروهی متشکل از چند بنگاه دولتی کانادایی ساخته شد. این نخستین خانهٔ ساخته شده بود که ارزش عایق سازی بهینه را به مردم نشان می داد و توجه بسیاری را جلب کرد. این ساختمان شامل پانل های خورشیدی لوله های تخلیهٔ آزمایشی بود اما بکار نیامد و پس از مدتی برداشته شد.
wiki: عایق سازی بهینه