عایق الکتریکی ( به انگلیسی: Electrical insulator ) ماده ای است که بارهای الکتریکی آن نمی توانند آزادانه حرکت کنند. اگر این مواد در میدان الکتریکی قرار گیرند، جریان الکتریکی بسیار کمی در حد میلی آمپر از آنها عبور خواهد کرد. [ ۱]
مقاومت الکتریکی عامل متمایزکننده مواد عایق الکتریکی از مواد رسانا و نیم رسانا است. مقاومت الکتریکی مواد عایق بالاتر از مواد رسانا و نیم رسانا است.
عایق الکتریکی کامل وجود ندارد، چرا که حتی مواد عایق نیز تعدادی الکترون آزاد دارند که می توانند جریان را منتقل کنند. همچنین اگر به مواد عایق ولتاژ کافی اعمال شود، میدان الکتریکی می تواند از اتم ها الکترون جدا کرده و این مواد نیز تبدیل به رسانای الکتریکی شوند.
سیم ها و کابل های برق اغلب دارای پوشش بسیار انعطاف پذیر از یک عایق هستند. به این سیم عایق گفته می شود. از آنجا که هوا یک عایق است، در اصل برای نگهداری انرژی به همان اندازه که هست، به ماده دیگری نیاز نیست. خطوط برق فشار قوی معمولاً فقط از هوا به عنوان عایق استفاده می کنند و نیاز به عایق دیگری نیست، زیرا پوشش مواد جامد ( مانند پلاستیک ) غیر عملی است چون مقاومت پایینی دارند. با این حال، در برخی سیم های کوتاه برد که خطر اتصال دارند از عایق مناسب استفاده می شود. در کابل کواکسیال، مرکز رسانا باید دقیقاً در وسط آن قرار گیرد تا از انعکاس موج جلوگیری کند. ولتاژ بالاتر از ۶۰ ولت می تواند باعث شوک الکتریکی به انسان و سایر خطرات شود. مقره های پوشش دهنده و عایق ها به جلوگیری از همه این مشکلات کمک می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمقاومت الکتریکی عامل متمایزکننده مواد عایق الکتریکی از مواد رسانا و نیم رسانا است. مقاومت الکتریکی مواد عایق بالاتر از مواد رسانا و نیم رسانا است.
عایق الکتریکی کامل وجود ندارد، چرا که حتی مواد عایق نیز تعدادی الکترون آزاد دارند که می توانند جریان را منتقل کنند. همچنین اگر به مواد عایق ولتاژ کافی اعمال شود، میدان الکتریکی می تواند از اتم ها الکترون جدا کرده و این مواد نیز تبدیل به رسانای الکتریکی شوند.
سیم ها و کابل های برق اغلب دارای پوشش بسیار انعطاف پذیر از یک عایق هستند. به این سیم عایق گفته می شود. از آنجا که هوا یک عایق است، در اصل برای نگهداری انرژی به همان اندازه که هست، به ماده دیگری نیاز نیست. خطوط برق فشار قوی معمولاً فقط از هوا به عنوان عایق استفاده می کنند و نیاز به عایق دیگری نیست، زیرا پوشش مواد جامد ( مانند پلاستیک ) غیر عملی است چون مقاومت پایینی دارند. با این حال، در برخی سیم های کوتاه برد که خطر اتصال دارند از عایق مناسب استفاده می شود. در کابل کواکسیال، مرکز رسانا باید دقیقاً در وسط آن قرار گیرد تا از انعکاس موج جلوگیری کند. ولتاژ بالاتر از ۶۰ ولت می تواند باعث شوک الکتریکی به انسان و سایر خطرات شود. مقره های پوشش دهنده و عایق ها به جلوگیری از همه این مشکلات کمک می کند.
wiki: عایق الکتریکی