عالی نسب. [ ن َ س َ ] ( ص مرکب ) آنکه او را نسب عالی باشد. عالی تبار : نظر همت این پادشاه عالی نسب متعالی حسب. ( سندبادنامه ص 244 ).اصل گهر از خلیفه داریم عالی نسبیم اگر یتیمیم.خاقانی.