عالی منزلت

لغت نامه دهخدا

عالی منزلت. [ م َ زِ ل َ ] ( ص مرکب ) آنکه منزلت شریف دارد. بزرگوار : یعنی حضرت عالی منزلت ممالک مدار متعال منقبت معالی دثار. ( حبیب السیر ج 3 ص 1 ).

( صفت ) آنکه منزلت بلند دارد بلند مرتبه ارجمند .

عالی مرتبه، بلندمرتبه، بزرگوار.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید