عالی منزلت

لغت نامه دهخدا

عالی منزلت. [ م َ زِ ل َ ] ( ص مرکب ) آنکه منزلت شریف دارد. بزرگوار : یعنی حضرت عالی منزلت ممالک مدار متعال منقبت معالی دثار. ( حبیب السیر ج 3 ص 1 ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه منزلت بلند دارد بلند مرتبه ارجمند .

فرهنگ عمید

عالی مرتبه، بلندمرتبه، بزرگوار.

پیشنهاد کاربران

عالی منزلت ؛ بلندمقام. عالی مقام. بلندپایه. عالی قدر : حضرت عالی منزلت ، ممالک مدار. ( حبیب السیر چ قدیم تهران ج 3 ص 1 ) .