عالی مرتبت

لغت نامه دهخدا

عالی مرتبت. [ م َ ت َ ب َ ] ( ص مرکب ) آنکه مرتبت عالی دارد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آن که دارای مقامی رفیع است عالی محل .

پیشنهاد کاربران

سپهراحتشام. [ س ِپ ِ اِ ت ِ ] ( ص مرکب ) با عظمت. بزرگ قدر. عالی رتبت : پرویز مکنت ، سپهر احتشام. ( حبیب السیر چ جدید ج 3 ص 322 ) . خدام موکب ، سپهر احتشام ، شرایط اجتهاد و اهتمام بتقدیم رسانند. ( حبیب السیر ج 3 ص 322 ) . ناهید بهجت ، سپهر احتشام. ( حبیب السیر ج 3 ص 1 ) .

بپرس