عالی شاخ

لغت نامه دهخدا

عالی شاخ.( ص مرکب ) شاخ بلند. دارای شاخه های دراز :
به که با این درخت عالی شاخ
نشود دست هر کسی گستاخ.

نظامی.

به درختی سطبر و عالی شاخ
سبز و پاکیزه و بلند و فراخ.

نظامی.

( صفت ) دارای شاخه های بلند : درخت عالی شاخ .

۱. شاخۀ بلند.
۲. ویژگی درختی که شاخه های بلند دارد.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید