عالی تبار

لغت نامه دهخدا

عالی تبار. [ ت َ ] ( ص مرکب ) عالی نسب. آنکه نسب عالی دارد.

آن که دارای نسب عالی است بلند نسب .

کسی که نسب عالی دارد، عالی نسب، بلندنسب.

گرامی نژاد
لغت نامه دهخدا
گرامی نژاد. [ گ ِ ن ِ ] ( ص مرکب ) عالی تبار. آنکه از خاندانی شریف نسب دارد. والانژاد. والاتبار.