عالمین

لغت نامه دهخدا

عالمین. [ ل َ ] ( ع اِ ) ج ِ عالم ( در حالت نصبی و جری ). رجوع به عالم و عالمون شود.

جمع عالم درحالت نصبی وجری
( اسم ) جمع عالم در حالت نصبی و جری ( در فارسی مراعات این قاعده نکنند ) دانشمندان .

(لَ ) [ ع . ] (اِ. )جِ عالم ، جهان ها، گیتی ها.

[ویکی الکتاب] معنی عَالَمِینَ: جهانیان - جماعتی از مردم - جهانها
ریشه کلمه:
علم (۸۵۴ بار)

عالَمین: جهان ها
عالِمین: دانشمندان، دانایان
عالِمَیْن: دو دانشمند