عالم گشایی. [ ل َگ ُ ] ( حامص مرکب ) جهانگشایی. کشورگیری : برفتن دگرباره لشکر کشیدبه عالم گشائی علم برکشید.نظامی.به عالم گشائی فرشته وشی نه عالم گشائی که عالم کشی.نظامی.