عالم کون و فساد

ایرشت و آورد:کون وفساد.
ایرشت همان عرض است که یورش هم می گوییم. یورش بردن و ایرشت آوردن به پدیده ای. به روند کالبد و فرا کالبد و خرد:فیزیک و متافیزیک و عقل.

" جهان برف وآفتاب ":عالم کون وفساد.

" جهانِ شور وشر " :جهان انگیزه و انگیخته.

" جهان بودن وفرسودن ": عالم کون وفساد.

کون: عالم معقولات ، عالم ملکوت ، عالم بقا
مکان: عالم محسوسات ، عالم مُلک، عالم فنا

عالم کون و فساد : جهان باقی و فانی .
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص 177 ) .

جهان بود و نابود، کنایه از این جهان