عالم لاهوت

[ویکی فقه] عالم لاهوت، همان عالم الوهیت و عالم ربوبی است.
عالم لاهوت، همان عالم الوهیت و عالم ربوبی است. یعنی ذات مقدس واجب الوجود که مستجمع جمیع صفات کمالیه است. البته در آن مرتبه از وجود، آنچه هست یک وجود اطلاقی است و بس. ذات پروردگار به تنهایی عالمی است و عظیم ترین عوالم است، زیرا ذات حق، محیط بر همه عوالم مادون است و ذره ای وجود از احاطه قیومی او خارج نمی باشد.

[ویکی شیعه] عالَم لاهوت جهان مختص به خداوند و مرتبه ذات پروردگار است. از دیگر اسامی آن جهان معنا، عالم امر، عالم غیب، عالم اسما و صفات الهی و... است که یکی از عوالم چهارگانه محسوب می شود. از جمله ویژگی های لاهوت در اندیشه اسلامی، خالق و روح عالم ناسوت و منشا عقل و حکمت است. گروهی از مفسران قائلند برخی از آیات قرآنی به عالم لاهوت اشاره دارد. این عالم یکی از مقاصد سفرهای عرفانی سالک معرفی شده و بازتاب فراوانی در عرفان و ادب و شعر داشته است.
لاهوت کلمه ای مشتق از «لاه» به معنای الله بوده است که واو و تاء برای مبالغه و تأکید به آن اضافه شده است که در اصل به معنای «لا هو إلّا هو» یعنی جهانی مختص به خداوند می باشد و در لغت به همین معنی یعنی خدای تعالیو عالم خداوند آمده است. هرچند برخی این لغت را با ریشه ای عبرانی دانسته اند. جهان لاهوت نیز به همین اساس به معنای عالم اختصاصی خداوندی و مرتبه ذات پروردگار است که به معنای جهان معنا و عالم امر و غیب هم آمده است. و حتی از آن به بهشت ذات خداوند و یا نور ذاتی او نیز تعبیر شده است. از دیگر تعابیری که برای مفهوم شناسی این جهان به کار رفته است می توان به عالم اعیان ثابته و یا عالم اسماء و صفات هم اشاره کرد.
لاهوت با نام ها و استعاره های گوناگونی چون عالم سرمد، عالم ربوبی، «بارگاه الَست»، حَظیره قُدس، خانِه بَقاء، دُبِّ اصغَر، سَراپرده راز، صَوامِع، مَجْمَعِ لاهوت، مَنْزِل قُرب، «جانان»، مونس آباد قدس و میخانه آمده است. حتی یکی از نام های هابیل پسر آدم را نیز لاهوت گفته اند چرا که به عالم الوهیت رجوع خواهد کرد.

[ویکی اهل البیت] لاهوت مشتق از الله و به معانی عالم غیب، عالم الهی، جهان مینوی. عالم لاهوت عالم خداوندی است که برهمه عوالم وجود مستولی است خداوند که درقرآن با نام الله آمده است بزرگترین محوراصلی قرآن کریم وادیان الهی است.۱۲
درقرآن برای اثبات وجودخداازبراهین زیر استفاده شده است برهان فطرت: برهان نظم: برهان انبیا تغییروحرکت برهان علیت: برهان صدیقین:
به جز نام خداوند که الله است خداوند دارای صفات واوصاف بسیاری است.و صفات خداوند بردو گونه است
ذاتی (ثبوتی): بخشی ازصفات مربوط بذات خداوند است وعین ذات اومیباشد. مجموعه صفات ذاتی خداونددر۴صفت اصلی قابل جمع است که عبارتنداز: واحد سرمد عالم وقادرو
ذاتی (سلبی):دو صفت قدوس و سبوح در قرآن بعنوان صفت سلبی معروف اندکه مفهوم ان دو تنزیه خداوند ازصفات محدود ناقص و بشری است اولی تنزیه معنوی ودومی تنزیه مادی صفات سلبیه و
فعلی:بخشی ازصفات مربوط به ا فعال خدا است اینگونه صفات حادث وناشی از قدرت و علم اویند مجموعه صفات فعل خداوند در۴صفت اصلی قابل جمع است که عبارتند از خالق (خلق دفعی) رب (خلق تدریجی)- حاکم و مالک و