عاقل فریب. [ق ِ ف ِ / ف َ ] ( نف مرکب ) فریب دهنده عاقل. آنکه خردمند را بفریبد مفتون سازنده. سخت فربینده : اگرچه نار سیمین گشت سیبم همان عاشق کش عاقل فریبم.نظامی.
