عاقبت نگر. [ ق ِ ب َ ن ِ گ َ ] ( نف مرکب ) عاقبت اندیش. آنکه پایان کار را نگرد. عاقبت بین : بونصر مردی بود عاقبت نگر. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 176 ).