عاشقان ورونا

عاشقان ورونا ( به فرانسوی: Les amants de Vérone ) یک فیلم درام فرانسوی به کارگردانی آندره کایات و آزادانه براساس نمایشنامه رومئو و ژولیت، اثر ویلیام شکسپیر در سال ۱۹۴۹ است. این فیلم پروژه مشترک ژاک پره ور ( فیلم نامه نویس ) و آندره کایات ( کارگردان ) بود و از استقبال زیادی در سطح بین المللی برخوردار شد. در سال ۱۹۴۹ در ایتالیا و سپس در سال ۱۹۵۱ در سطح بین المللی به اکران درآمد. [ ۱]
این داستان در ایتالیا پس از جنگ اتفاق می افتد و نقش های اصلی آن آنجلو، یک شیشه گر از مورانو و جورجیا مگلیا، دختر زیبای یک قاضی فاشیست می باشد؛ که عاشق هم هستند؛ که به عنوان نقش جایگزین برای قهرمانان اصلی داستان رومئو و ژولیت می باشند؛ در ونیز و ورونا دیری نمی گذرد که آنها عاشق هم می شوند و عاشقانه های آنان با قهرمانان بی انتهای شکسپیر همسویی می کند. اما عشق آنان توسط دسیسههای رافائل و دعوی مشکوک خانواده جورجیا مگلیا تهدید می شود و در نهایت همانند پایان غم انگیز رومئو و ژولیت آنجلو ( رومئو ) کشته می شود و جورجیا ( ژولیت ) در کنار او می میرد.
تی وی گاید آن را «یک فیلم عاشقانه جذاب» توصیف می کند. [ ۲] بوسلی کراوتر ( en ) علاقه ای به این فیلم نشان نمی دهد و آن را ناخوشایند می داند. وی در انتقاد از این فیلم می گوید:
این فیلم داستانی عجیب و غریب و ناخوشایند از بیماری های معاصر در ونیز و فیلمی پر زرق و برق در ایتالیا می باشد.
پالین کیل ( منتقد آمریکایی ) در انتقاد از این فیلم می گوید:
ظرافت شاعرانه و حس فیلم در تضاد با عناصر زنده ای است که آن را در بر می گیرد … ممکن است احساس کنید که بیش از حد از اهداف هنری فیلم آگاه شده اید و رمانتیک گرایی می تواند کمی شما را آزار دهد.
• سرژ رجیانی در نقش آنجلو ( رومئو )
• آنوک امه در نقش جورجیا ( ژولیت )
• مارتین کارول در نقش بتینا وردی، ستاره فیلم
• پیر براسور در نقش رافائله
• مارسل دالیو در نقش آمدیو مگلیا
• ماریان اسوالد در نقش لائیتیا
• رنه جنین در نقش نگهبان مقبره
• ایو دنیو در نقش ریکاردو، یک بازیگر
• چارلز بلاوت در نقش رئیس کارخانه شیشه سازی
• مارسل پرز در نقش دومینی، یک شیشه گر
• پالمیر لواسور