عاشق باره

لغت نامه دهخدا

عاشق باره. [ ش ِ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) عاشق دوست. هواخواه عاشق خود :
چون سبو تا هست غم از زندگی در پیکرت
دستگیری کن می آشامان عاشق باره را.

صائب.

( صفت ) کسی که هوا خواه عاشق خود باشد عاشق دوست عاشق پرست .

عاشق دوست، عاشق پرست.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید