عاشره

لغت نامه دهخدا

( عاشرة ) عاشرة. [ ش ِ رَ ] ( ع ص ) مؤنث عاشر. || آیت دهم از ده آیت قرآن. ج ، عواشر و اعشارة. || ( اِ ) نصیب قمار و جز آن. ( منتهی الارب ). || پر نوک بال مرغ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

= عاشر

پیشنهاد کاربران

بپرس