عاشبه

لغت نامه دهخدا

( عاشبة ) عاشبة. [ ش ِ ب َ ] ( ع ص ) مؤنث عاشب. أرض عاشبة؛ زمین گیاهناک. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس