عارفی هروی محمود

عارفی هِرَوی، محمود (۷۹۱ـ هرات ۸۵۳ق)
(ملقب به: سلمان ثانی) شاعر ایرانی. برخی شاهان و امیران تیموری و بیشتر خواجه پیر احمد بن اسحاق، وزیر شاهرخ تیموری، را مدح گفته است. چون به سبک سلمان ساوجی شعر می گفت و مانند او از درد چشم در رنج بود به سلمان ثانی آوازه یافت. از آثارش: منظومۀ عاشقانه و تمثیلی حال نامه گوی و چوگان که آن را به نام شاهزاده محمد بن بایسنقر سروده است. جامی در بهارستان، حال نامه را ستوده است. حال نامه با ترجمۀ گرین شیلدز به چاپ رسیده است. (لندن، ۱۹۳۲)؛ مجموعه ای از غزل ها و قطعات با نام ده نامه که به خواجه پیر احمد بن اسحاق، وزیر شاهرخ تیموری، اتحاف شده؛ نظم فارسی مالابد در فقه از امام ابوحنیفه؛ مثنوی جواهرالاسلام.