عادِیات، سوره
سورۀ شمارۀ ۱۰۰ به ترتیب مصحف و ۱۴ به ترتیب نزول، از سوره های مکّی و به روایتی مدنی قرآن در ۱۱ آیه و ۴۰ کلمه. در آیۀ اول آن خداوند به «عادیات» (تیزتک ها) سوگند یاد کرده است. از سوره های «مفصّلات» و از سوره های هفده گانۀ «قصار» (کوتاه) و بیست و دومین سوره از سوره های سوگنددار است. مضامین اصلی آن عبارت اند از توصیف جهادگران، احوال قیامت و اشاره به ناسپاس بودن انسان به پروردگار و بخیل بودن او به سبب مال دوستی.
سورۀ شمارۀ ۱۰۰ به ترتیب مصحف و ۱۴ به ترتیب نزول، از سوره های مکّی و به روایتی مدنی قرآن در ۱۱ آیه و ۴۰ کلمه. در آیۀ اول آن خداوند به «عادیات» (تیزتک ها) سوگند یاد کرده است. از سوره های «مفصّلات» و از سوره های هفده گانۀ «قصار» (کوتاه) و بیست و دومین سوره از سوره های سوگنددار است. مضامین اصلی آن عبارت اند از توصیف جهادگران، احوال قیامت و اشاره به ناسپاس بودن انسان به پروردگار و بخیل بودن او به سبب مال دوستی.
wikijoo: عادیات،_سوره