عادن

لغت نامه دهخدا

عادن. [ دِ ] ( ع ص ) ناقه بر یک جای باشنده از علف. || پیوسته شورگیاه چرنده. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

ناقه بر یک جای باشنده از علف پیوسته شور گیاه چرنده .

پیشنهاد کاربران

بپرس