عادل ارسلان ( ۱۸۸۷ – ۱۹۵۴ ) ، سیاستمدار، شاعر، انقلابی سوری با اصالت لبنانی است.
• در مجلس نمایندگان عثمانی، در مدت بین سال ها ۱۹۰۸ و ۱۹۱۲، نماینده جبل لبنان و حومه انتخاب شد که وی کم سن ترین عضو این مجلس بود.
... [مشاهده متن کامل]
• به منصب دبیر درجه یک برابر با وزیر کشور و منصب مدیر مهاجران، در ولایت سوریه گماشته شد.
• در سال ۱۹۱۵ در ولایت جبل لبنان، فرماندار شهرستان شوف گماشته شد.
• با رهبران انقلاب بزرگ عربی در ارتباط بود.
• با جنبش های پنهانی که خواستار استقلال سرزمین های عربی و برپایی دولت یگانهٔ عربی بودند هم فکری می کرد.
• وی در دمشق، شاهد برپایی پادشاهی عربی فیصلی بود.
• در زمان پادشاهی عربی سوریه، دبیر ویژه امیر فیصل یکم بود و پس از آن همیار اداری نخست وزیر در همان پادشاهی گماشته شد که منصبش تا سقوط پادشاهی به دست فرانسویان در تاریخ ۱۹۲۰ ادامه داشت.
• پیش از هجوم ارتش فرانسه به فرماندهی هانری گورو به سوریه در تاریخ ۱۹۲۰ از این کشور خارج شد.
• با وجود فرانسویان در سوریه مخالف بود؛ و ضد استعمار تبلیغ می کرد با قیام کنندگان استقلال طلب سوری بر ضد استعمار فرانسه همکاری داشت که منجر به تحت تعقیب قرار گرفتنش از طرف فرانسه شد، به همین دلیل مجبور به مسافرت به اروپا شد و در سویس برای مدتی کوتاه اقامت کرد.
• فرانسوی ها برایش حکومت اعدام غیابی صادر کردند. اقامت در سویس زیاد به طول نینجامید و به مصر رفت و در قاهره اقامت کرد.
• پس از اینکه در قاهره، مدتی کوتاه اقامت کرد، به امیر عبدالله اول در اردن مؤسس فرااردن، پیوست.
• با امیر اردن روابط دوستانه ای برقرار ساخت و رئاست دویوان عالی اردن را به گرده گرفت و در سال ۱۹۲۳م از این منصب استعفاء داد.
عادل ارسلان پس از استعفاء، اردن را به مقصد مکه ترک کرد و در آنجا مهمان شریف مکه شریف حسین شد پس از مدتی اقامت در آنجا به قاهره رفت و تا آغاز جرقه های انقلاب بزرگ سوریه در سال ۱۹۲۴م در آنجا باقی ماند، سپس برای شرکت در انقلاب مذکور به سوریه بازگشت.
با شروع انقلاب بزرگ سوریه، ارسلان به انقلابیون سوری پیوست و با فرماندهی سلطان الاطرش، ضد فرانسوی ها به مبارزه پرداخت، پس از اینکه این انقلاب در سال ۱۹۲۶، شکت خورد، مجبور شد که سوریه را ترک کند که ده سال غیبتش از سوریه به طول انجامید تا در سال ۱۹۳۷م وزیر چانه زن سوریه در ترکیه گماشته شد.
• در مجلس نمایندگان عثمانی، در مدت بین سال ها ۱۹۰۸ و ۱۹۱۲، نماینده جبل لبنان و حومه انتخاب شد که وی کم سن ترین عضو این مجلس بود.
... [مشاهده متن کامل]
• به منصب دبیر درجه یک برابر با وزیر کشور و منصب مدیر مهاجران، در ولایت سوریه گماشته شد.
• در سال ۱۹۱۵ در ولایت جبل لبنان، فرماندار شهرستان شوف گماشته شد.
• با رهبران انقلاب بزرگ عربی در ارتباط بود.
• با جنبش های پنهانی که خواستار استقلال سرزمین های عربی و برپایی دولت یگانهٔ عربی بودند هم فکری می کرد.
• وی در دمشق، شاهد برپایی پادشاهی عربی فیصلی بود.
• در زمان پادشاهی عربی سوریه، دبیر ویژه امیر فیصل یکم بود و پس از آن همیار اداری نخست وزیر در همان پادشاهی گماشته شد که منصبش تا سقوط پادشاهی به دست فرانسویان در تاریخ ۱۹۲۰ ادامه داشت.
• پیش از هجوم ارتش فرانسه به فرماندهی هانری گورو به سوریه در تاریخ ۱۹۲۰ از این کشور خارج شد.
• با وجود فرانسویان در سوریه مخالف بود؛ و ضد استعمار تبلیغ می کرد با قیام کنندگان استقلال طلب سوری بر ضد استعمار فرانسه همکاری داشت که منجر به تحت تعقیب قرار گرفتنش از طرف فرانسه شد، به همین دلیل مجبور به مسافرت به اروپا شد و در سویس برای مدتی کوتاه اقامت کرد.
• فرانسوی ها برایش حکومت اعدام غیابی صادر کردند. اقامت در سویس زیاد به طول نینجامید و به مصر رفت و در قاهره اقامت کرد.
• پس از اینکه در قاهره، مدتی کوتاه اقامت کرد، به امیر عبدالله اول در اردن مؤسس فرااردن، پیوست.
• با امیر اردن روابط دوستانه ای برقرار ساخت و رئاست دویوان عالی اردن را به گرده گرفت و در سال ۱۹۲۳م از این منصب استعفاء داد.
عادل ارسلان پس از استعفاء، اردن را به مقصد مکه ترک کرد و در آنجا مهمان شریف مکه شریف حسین شد پس از مدتی اقامت در آنجا به قاهره رفت و تا آغاز جرقه های انقلاب بزرگ سوریه در سال ۱۹۲۴م در آنجا باقی ماند، سپس برای شرکت در انقلاب مذکور به سوریه بازگشت.
با شروع انقلاب بزرگ سوریه، ارسلان به انقلابیون سوری پیوست و با فرماندهی سلطان الاطرش، ضد فرانسوی ها به مبارزه پرداخت، پس از اینکه این انقلاب در سال ۱۹۲۶، شکت خورد، مجبور شد که سوریه را ترک کند که ده سال غیبتش از سوریه به طول انجامید تا در سال ۱۹۳۷م وزیر چانه زن سوریه در ترکیه گماشته شد.
