عادق

لغت نامه دهخدا

عادق. [ دِ ] ( ع ص ) رجل عادق الرأی ؛ کسی که تدبیر صائب ندارد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس