عاج های بگرام

عاج های بگرام گروهی بیش از هزار پلاک تزئینی، مجسمه های کوچک و لایه های تزئینی، حک شده از عاج و استخوان و قبلاً به مبلمان چوبی متصل شده اند، که در دهه ۱۹۳۰ در بگرام افغانستان کاوش شدند. آنها نمونه های نادر و مهمی از هنر کوشان در قرن ۱ یا ۲ قبل از میلاد هستند، که گواهی بر سلیقه های کیهانی و حمایت از سلسله های محلی، پختگی در صنایع دستی معاصر و تجارت باستانی کالاهای لوکس است. [ ۱] [ ۲]
شهر باستانی کاپیسا ( در نزدیکی بگرام جدید ) ، در باکتریا ( یا همان بلخ ) پایتخت تابستانی امپراتوری کوشان بود که از قرون اول تا چهارم از شمال افغانستان تا شمال غربی هند امتداد داشت. در حدود هشتاد مایل از کابل، فاصله داشته و بر دو گذر از هندوکش حاکم بود و باکتریا را به گاندارا متصل می کرد. [ ۳]
در پی عملیات اکتشافی که در بین سالهای ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۰ صورت گرفت، از دو اتاق دالان دیواری، اتاق ۱۰ و اتاق ۱۳. کشف شد. از این اتاق ها، مبلمان و کاسه های تزئینی چینی کشف شد. بعضی از مبلمان در امتداد دیوارها چیده شده بودند، سایر قطعات انباشته شده یا روبروی یکدیگر. [ ۳] [ ۴] این یافته ها مطابق با partage بین موزه گیمت و موزه ملی افغانستان در کابل تقسیم شده است. پس از بسته شدن موزه کابل در سال ۱۹۷۸، محل نگهداری عاج ها نامشخص بود و بسیاری از موارد در دهه ۱۹۹۰ غارت شدند. [ ۳]
موضوع این نگاره ها و مجسمه ها، طیف های نقوش شامل شیرها، فیل ها، پرندگان، گل ها، عکس های زنانه، موسیقی دان ها، رقصندگان، زیور آلات شخصی و زمینه های معماری است. [ ۵] [ ۶]
مواد ارگانیک مانند عاج و استخوان شکننده و مستعد زوال محیطی هستند. به منظور تثبیت قطعات عاج و بلند کردن آنها از روی زمین، آنها را در ژلاتین پوشانده و در بافت قرار می دهند. به جلوگیری از خاک آلوده شدن و خراب شدن و کوچک شدن، آن هم به مرور زمان، باعث آسیب به عاج و از بین رفتن رنگدانه های آنها شده است. جهت ترمیم این آسیب ها، شکاف ها و شکستگی ها با چسب های متنوعی پر شده است. تجزیه و تحلیل فنی توسط موزه بریتانیا اطلاعاتی در مورد مواد و فنون تولید، شرایط فعلی، پدیده های زوال و مداخلات قبلی ارائه داده است. قدم بعدی، شامل کاهش پوشش های قبلی، ادغام و پر کردن مواد با استفاده از مواد برگشت پذیر و سازگار با تناژ بعدی می باشد. [ ۲] [ ۷]