عابیه

لغت نامه دهخدا

( عابیة ) عابیة. [ ی َ ] ( ع ص ) زن نیکوروی حسنة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). زن زیبا. گویند: جاریة عابیة. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

زن نیکو روی حسینه زن زیبا

پیشنهاد کاربران

بپرس