عابره

لغت نامه دهخدا

( عابرة ) عابرة. [ ب ِ رَ ] ( ع ص ) مؤنث عابر. ( اقرب الموارد ). || لغة عابرة؛ جائزه. ( اقرب الموارد ). جائز و روان. ( منتهی الارب ).

فرهنگ عمید

= عابر

پیشنهاد کاربران

بپرس