عابدین مهدوی ( متولد ۸ آبان ۱۳۶۰ در تهران ) عکاس خبرنگار بین المللی با موضوع کودکان جنگ و بحران، کارگردان و فعال حقوق بشر در زمینهٔ صلح بین المللی است. او رهبر و مؤسس گروه بین المللی هنرمندان کودکان مقدس است.
... [مشاهده متن کامل]
او از سال ۲۰۰۱ تاکنون به عنوان عکاس خبرنگار و فعال در زمینه کمک به کودکان جنگ زده در بیشتر جنگ ها و بحران های بین المللی حضور داشته و موضوع اصلی فعالیت هایی فرهنگی و هنری وی کودکان جنگ، فقر و بحران می باشد و او با کسب درآمد از همین فعالیت هایی هنری، به این کودکان در نقاط مختلف دنیا کمک های فرهنگی و هنری می کند.
عابدین مهدوی متولد هشتم آبان ماه سال ۱۳۶۰ در تهران و در محله نظام آباد، خیابان گل سرخ می باشد.
پدر و مادر او معلم بوده و او در یک خانواده فرهنگی هنری بزرگ شده است، خانواده وی از قشر متوسط، فرهنگی و اصیل تهران می باشند، پدرش معلم بوده و در بیشتر مناطق متوسط و محروم تهران فعالیت داشته و در امر سوادآموزی بزرگسالان در محله های پائین شهر تهران و کمک به محرومین بسیار فعال بوده است. او یکی از معلمین نمونه مردمی در تهران شناخته شده است و برای او هنوز هم در گود عربهای منطقه مولوی تهران احترام خاصی قائل هستند. او اولین دوربین عکاسی را در سن ۱۴ سالگی به عابدین مهدوی هدیه می دهد.
عابدین مهدوی در سن ۱۴ سالگی عکاسی را با همان دوربین شروع کرده و پس از آموختن حرفه ی عکاسی در خانه عکاسان ایران در سال های ۱۳۷۵ و ۱۳۷۷، عکاسی را خیلی جدی شروع می کند و در سن ۱۵ سالگی در یک مسابقه عکاسی در مابین دانش آموزان مدارس تهران، رتبه اول را کسب کرد، موضوع عکس او یک نوجوان کار و خیابان هم سن خودش بود که در کنار خیابان مقابلش یک ترازو گذاشته است و در حینی که کتاب درسی اش در دستش است از فرط خستگی به خواب رفته است. او از همان زمان به خاطر تأثیر کتاب هایی که در سنین جوانی در کتابخانه پدرش مطالعه می کند گرایش های ذهنی اش به سمت مشکلات و معضلات انسانی هدایت می شود و در سال دوم دبیرستان پس از امتحان پایان سال، همراه یک کوله کوچک و دوربین عکاسی اش از خانه فرار می کند و اولین عکس های خود را از کودکان جنگ زده و آسیب دیده توسط مین ضد نفر در مناطق مرزی غربی ایران تجربه می کند.
عابدین در سن ۱۶ سالگی بسیار تلاش می کند تا بتواند از عکس های خود نمایشگاهی برپا کند اما به خاطر مسائل مالی این موضوع میسر نمی شود. او به عکاسی ادامه می دهد تا با کاوه گلستان، عکاس خبری و مستند ساز ایرانی آشنا شده و از وی راهنمایی های خوبی را در زمینه عکاسی مستند اجتماعی می آموزد.
... [مشاهده متن کامل]
او از سال ۲۰۰۱ تاکنون به عنوان عکاس خبرنگار و فعال در زمینه کمک به کودکان جنگ زده در بیشتر جنگ ها و بحران های بین المللی حضور داشته و موضوع اصلی فعالیت هایی فرهنگی و هنری وی کودکان جنگ، فقر و بحران می باشد و او با کسب درآمد از همین فعالیت هایی هنری، به این کودکان در نقاط مختلف دنیا کمک های فرهنگی و هنری می کند.
عابدین مهدوی متولد هشتم آبان ماه سال ۱۳۶۰ در تهران و در محله نظام آباد، خیابان گل سرخ می باشد.
پدر و مادر او معلم بوده و او در یک خانواده فرهنگی هنری بزرگ شده است، خانواده وی از قشر متوسط، فرهنگی و اصیل تهران می باشند، پدرش معلم بوده و در بیشتر مناطق متوسط و محروم تهران فعالیت داشته و در امر سوادآموزی بزرگسالان در محله های پائین شهر تهران و کمک به محرومین بسیار فعال بوده است. او یکی از معلمین نمونه مردمی در تهران شناخته شده است و برای او هنوز هم در گود عربهای منطقه مولوی تهران احترام خاصی قائل هستند. او اولین دوربین عکاسی را در سن ۱۴ سالگی به عابدین مهدوی هدیه می دهد.
عابدین مهدوی در سن ۱۴ سالگی عکاسی را با همان دوربین شروع کرده و پس از آموختن حرفه ی عکاسی در خانه عکاسان ایران در سال های ۱۳۷۵ و ۱۳۷۷، عکاسی را خیلی جدی شروع می کند و در سن ۱۵ سالگی در یک مسابقه عکاسی در مابین دانش آموزان مدارس تهران، رتبه اول را کسب کرد، موضوع عکس او یک نوجوان کار و خیابان هم سن خودش بود که در کنار خیابان مقابلش یک ترازو گذاشته است و در حینی که کتاب درسی اش در دستش است از فرط خستگی به خواب رفته است. او از همان زمان به خاطر تأثیر کتاب هایی که در سنین جوانی در کتابخانه پدرش مطالعه می کند گرایش های ذهنی اش به سمت مشکلات و معضلات انسانی هدایت می شود و در سال دوم دبیرستان پس از امتحان پایان سال، همراه یک کوله کوچک و دوربین عکاسی اش از خانه فرار می کند و اولین عکس های خود را از کودکان جنگ زده و آسیب دیده توسط مین ضد نفر در مناطق مرزی غربی ایران تجربه می کند.
عابدین در سن ۱۶ سالگی بسیار تلاش می کند تا بتواند از عکس های خود نمایشگاهی برپا کند اما به خاطر مسائل مالی این موضوع میسر نمی شود. او به عکاسی ادامه می دهد تا با کاوه گلستان، عکاس خبری و مستند ساز ایرانی آشنا شده و از وی راهنمایی های خوبی را در زمینه عکاسی مستند اجتماعی می آموزد.
