عابدی احمد

[ویکی نور] احمد عابدی در سال 1339ق در یکی از روستاهای نجف آباد از توابع اصفهان متولد شد.
وی تا پنجم ابتدایی را در همان جا تحصیل نمود. در سال 1351ق با ورود به حوزه علمیه قم دروس حوزوی را تا کفایه در مدرسه آیت الله گلپایگانی ادامه داد.
در سال 1354ق در مراسم پاسداشت شهدای 15 خرداد توسط ساواک دستگیر شده و مدتی را در زندانهای قم و تهران به سر برد. قبل از انقلاب اسلامی، بر حوزه های علمیه، محدودیت ها و تضییقات آزار دهنده ای، توسط ساواک، حاکم بود اما او نیز مثل اغلب طلبه ها با تحمل رنج ها و شکنجه ها سعی کرد از تحصیل علوم دینی باز نماند. خود می گوید که یکی از بزرگ ترین توفیقاتی که در این مسیر شامل حالم شد آشنایی ام با آیت الله شیخ حسن تهرانی بود. بسیاری از درس هایم را به صورت خصوصی در خدمت ایشان خواندم. از خصوصیات این استاد بزرگ این بود که هیچ وقت درس را تعطیل نمی کرد حتی وقتی مریض می شد نظم حضور در کلاس را اهمیت می داد و دیگر این که در ضمن درس به بیان نکات اخلاقی و غیردرسی هم می پرداخت.
وی با اتمام کفایه، درس خارج را شروع کرد و در درس آیات عظام وحید خراسانی، شیخ جواد تبریزی، شیخ مرتضی حائری، فاضل لنکرانی، بهجت، سبحانی، مکارم شیرازی و کوکبی حاضر شد و فلسفه را هم از آیت الله تهرانی و انصاری شیرازی، و علامه حسن زاده آملی و جوادی آملی فرا گرفت.
استاد از سال 1356ش تدریس علوم حوزوی را آغاز نمود و از سال 1377ش به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت.
تحصیلات دانشگاهی استاد عابدی تا اخذ دکترای فلسفه از دانشگاه تهران ادامه یافت و از سال 1369ش به تدریس در مقطع کارشناسی ارشد در دروس فلسفه و علوم قرآنی در دانشگاه موفق گردید.