عائس

لغت نامه دهخدا

عائس. [ ءِ ] ( ع ص ) نیکو سیاست کننده شتران. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || نگاهدارنده مال و تدبیرکننده آن. یقال هو عائس مال. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس