عائره

لغت نامه دهخدا

( عائرة ) عائرة. [ ءِ رَ ] ( ع ص ) مؤنث عائر. رجوع به عائر شود. || ( اِ ) بسیار که به نظر نگنجد و چشم خیره شود. گویند: له من المال عائرة عینین ؛ یعنی او را مال بسیار است که چشم را پر میکند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

مونث عائر

پیشنهاد کاربران

بپرس