عائذا

لغت نامه دهخدا

عائذا. [ ءِ ذُل ْ لاه ] ( اِخ ) ابن سعد العشیرة. از مردم کهلان و از قحطانیان و جدی جاهلی است. ( الاعلام زرکلی ).

عائذا. [ ءِ ذُل ْ لاه ] ( اِخ ) ابن عبداﷲعمر الخولانی العوذی الدمشقی تابعی. وی از فقها و وعاظ دمشق بودو عبدالملک او را قضاء دمشق داد. و به سال هشتم هجری متولد شد و به سال 80 درگذشت. ( از الاعلام زرکلی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس