عائده

لغت نامه دهخدا

( عائدة ) عائدة. [ ءِ دَ ] ( ع ص ) مؤنث عائد. ( منتهی الارب ) :
در عبادت رفتن تو فائده
فائده آن باز با توعاده.
مولوی.
ورجوع به عائد شود. || ( اِمص ) نیکی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || مهربانی. ( منتهی الارب ). || عطا. بخشش. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) :
مائده از آسمان شد عائده
چون که گفت أنزل علینا مائده.
مولوی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) مونث عاید .

پیشنهاد کاربران

بپرس