ظُهوری تُرشیزی، محمد ( ۱۰۲۶/۱۰۲۴ق)
شاعر و ادیب ایرانی. دانش های زمان خود را در خراسان فراگرفت. در آغاز جوانی به یزد رفت و در آن جا با وحشی بافقی و سپس در شیراز با درویش حسین سالک شیرازی شاعر و نگارگر بنام قرن ۱۰ق، آشنا شد. در ۹۸۸ق به هند رفت و در شمار ملازمان عادل شاه ابراهیم ثانی (۹۸۷ـ۱۰۳۵ق) درآمد. در احمدنگر به خدمت میرزا عبدالرحیم خان خانان پیوست. در بیجاپور با ملک قمی آشنا شد و دختر او را به زنی گرفت. گلزار ابراهیم و خوان خلیل را با مشارکت ملک قمی به نام عادلشاه تألیف کرد. ستایشگر برهان دوم نظامشاه (۹۹۹ـ۱۰۰۳ق) بود و از او لقب ملک الشعرایی یافت و ساقی نامۀ معروف خود را در ۴,۵۰۰ بیت به این پادشاه پیشکش کرد. ظهوری اشعاری نیز در مدح امامان سروده است. غزل هایش لطیف تر از دیگر انواع سخن اوست. از آثارش: ساقی نامه در ۴,۵۰۰ بیت (کانپور، ۱۲۶۳ق)؛ پنج رقعه (هند، ۱۲۷۸ق)؛ مینا بازار (لکنو، ۱۲۵۹ق)؛ تشهیر (لاهور، ۱۲۷۸ق)؛ شرح ظهوری (کانپور، ۱۲۹۶ق)؛ واقعات کربلا به نظم (لکنو، ۱۳۰۷ق)؛ دیوان غزلیات ظهوری (لکنو، بی تا)؛ کلیات (کانپور، ۱۳۱۵ق).
شاعر و ادیب ایرانی. دانش های زمان خود را در خراسان فراگرفت. در آغاز جوانی به یزد رفت و در آن جا با وحشی بافقی و سپس در شیراز با درویش حسین سالک شیرازی شاعر و نگارگر بنام قرن ۱۰ق، آشنا شد. در ۹۸۸ق به هند رفت و در شمار ملازمان عادل شاه ابراهیم ثانی (۹۸۷ـ۱۰۳۵ق) درآمد. در احمدنگر به خدمت میرزا عبدالرحیم خان خانان پیوست. در بیجاپور با ملک قمی آشنا شد و دختر او را به زنی گرفت. گلزار ابراهیم و خوان خلیل را با مشارکت ملک قمی به نام عادلشاه تألیف کرد. ستایشگر برهان دوم نظامشاه (۹۹۹ـ۱۰۰۳ق) بود و از او لقب ملک الشعرایی یافت و ساقی نامۀ معروف خود را در ۴,۵۰۰ بیت به این پادشاه پیشکش کرد. ظهوری اشعاری نیز در مدح امامان سروده است. غزل هایش لطیف تر از دیگر انواع سخن اوست. از آثارش: ساقی نامه در ۴,۵۰۰ بیت (کانپور، ۱۲۶۳ق)؛ پنج رقعه (هند، ۱۲۷۸ق)؛ مینا بازار (لکنو، ۱۲۵۹ق)؛ تشهیر (لاهور، ۱۲۷۸ق)؛ شرح ظهوری (کانپور، ۱۲۹۶ق)؛ واقعات کربلا به نظم (لکنو، ۱۳۰۷ق)؛ دیوان غزلیات ظهوری (لکنو، بی تا)؛ کلیات (کانپور، ۱۳۱۵ق).
wikijoo: ظهوری_ترشیزی،_محمد_(_۱۰۲۶/۱۰۲۴ق)