ظهری

معنی انگلیسی:
dorsal, midday

لغت نامه دهخدا

ظهری. [ ظِ ] ( ص نسبی ) منسوب به ظهر که بطنی است از حِمْیَر. ( سمعانی ).
ظهری. [ ظِ ری ی ] ( ع ص ) پس پشت انداخته. فراموش کرده. قوله تعالی : ورأکم ظهریاً ( قرآن 92/11 )؛ أی بظهر و هو ان تنساه و تغفل عنه. ( مهذب الاسماء ). || شتر آماده جهت حاجت. ج ، ظهاری .

فرهنگ فارسی

( صفت ) هنگام ظهر میانه روز .
پس پشت انداخته . فراموش کرده

مترادف ها

dorsal (صفت)
فوقانی، ظهری
spinal (صفت)
پشتی، صلبی، ظهری، فقراتی، وابسته به تیره پشت
neglected (صفت)
ظهری
tergal (صفت)
پشتی، ظهری
thrown behind (صفت)
ظهری

پیشنهاد کاربران

بپرس