لغت نامه دهخدا
ظهری. [ ظِ ری ی ] ( ع ص ) پس پشت انداخته. فراموش کرده. قوله تعالی : ورأکم ظهریاً ( قرآن 92/11 )؛ أی بظهر و هو ان تنساه و تغفل عنه. ( مهذب الاسماء ). || شتر آماده جهت حاجت. ج ، ظهاری .
فرهنگ فارسی
پس پشت انداخته . فراموش کرده
مترادف ها
فوقانی، ظهری
پشتی، صلبی، ظهری، فقراتی، وابسته به تیره پشت
ظهری
پشتی، ظهری
ظهری
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید