ظهاریه

لغت نامه دهخدا

( ظهاریة ) ظهاریة. [ ظُ ری ی َ ] ( ع اِ ) بندی از بندهای کشتی گیران و یا آن شغزبیة است که پای درپیچیدن باشد و یا بر پشت افکندن حریف را. || نوعی از آرمش با زنان. || اوثقه الظهاریة؛ محکم بست شانه او را.

پیشنهاد کاربران

بپرس