ظهارت. [ ظَ رَ ] ( ع مص ) ظَهارَة. قوی پشت گردیدن. || ظهر عنه العیب ؛ محو و ناپدید گردید عیب او. || ظهر بالبعیر؛ آماده کرد شتر را جهت حاجت. || ظهر بحاجتی ؛ فراموش کرد حاجت مرا.
