ظن فعلی

[ویکی فقه] ظن فعلیت یافته برای شخص را ظن فعلی می گویند.
ظن فعلی، مقابل ظن شأنی، و به معنای ظنی است که در شخص به فعلیت رسیده و نفس شخص متصف به حالت ظن است، مثل این که اماره ای بر وجوب نماز جمعه برای مکلف اقامه شده و او به واسطه آن به وجوب نماز جمعه ، ظن پیدا کرده است.
ترادف ظن فعلی و ظن شخصی
در بعضی از کتاب های اصولی، ظن فعلی، مترادف ظن شخصی دانسته شده است؛ طبق این نظر، ظن فعلی به ظنی گفته می شود که بالفعل در شخص ایجاد گردد. به نظر می رسد ظن فعلی هم می تواند در نوع مردم و هم در شخص خاص ایجاد شود.