ظن غیر لفظی

[ویکی فقه] ظن به مراد متکلم از راه های غیر لفظی را ظن غیر لفظی می گویند.
در موارد شک در مراد متکلم ـ بعد از علم به وضع ـ راه هایی برای کشف مراد متکلم در نزد عرف وجود دارد که برخی علم آور و برخی ظنی می باشد؛ بنابراین، طرق ظنی، شیوه هایی است که نسبت به منظور متکلم افاده ظن می نماید، و این روش ها یا لفظی است یا غیر لفظی. ظن حاصل از طرق غیر لفظی را ظن غیر لفظی می گویند.
نظر میرزا حبیب الله رشتی
مرحوم " میرزا حبیب الله رشتی " در این باره می گوید: ظن غیر لفظی از مصادیق ظن مطلق است و ظن غیر لفظیی را که دلیل خاص بر اعتبار آن اقامه شده باشد، نیافتم و کسی را که درباره ظن مطلق، مطلقا چنین ادعایی داشته باشد، نیز نیافتم، هر چند بعضی ها در مقام تعارض، ظن حاصل از " غلبه " و امثال آن را از مصادیق ظن غیر لفظی شمرده اند، اما این خیالی بیش نیست.