ظمأی

لغت نامه دهخدا

ظمأی. [ ظَم ْ آ ] ( ع ص ) تأنیث ظمآن. ظَمآنة. || ریح ظَمْأی ̍؛ باد زود تشنه کننده. خلاف لینة.

پیشنهاد کاربران

بپرس