ظلوم

که اسماءالله که همان خصوصیات و صفات ذاتی حضرت اله هست ، پس این یک استعداد، استعدادی فوق استعداد تمام موجودات خلقت هست . این صفت ذاتی ظلوم ذاتی هست که هیچ حدی نمی پذیرد چون ظالم تعریفش این هست کسی که به حد خود قانع نیست . او وقتی ظلوم صیغه مبالغه ، ظالم را داراست . نشان دهنده بی کران بودن او و عمق بی نهایت او در وجودش را میرساند . بطوریکه تمام عوالم خلقت در او میگنجد و فراتر از آن حضرت اله هم در او میگنجد . که بگفته حضرت اله ، من در آسمانها و زمین نمی گنجم اما در دل بنده مومن میگنجم . پس این صفت را گنجایش بی حد معنی کن . جهول بودن او هم خالی بودن او را از علم بیان میکند ، بطوریکه جان او ظرف دریافت علم بی پایان الهی را اقتضا می کند در ظرف جهولی او تمام علم خداوند را هم بریزید باز میگوید بریز گنجایش دارم . این معنی جهولی آن است . و خداوند بلند مرتبه ما ظرفی به بزرگی انسان برای ظهور مبارکش ندارد . پس قدر خود را بدان و از اینکه چنین کرامت والایی را به تو داده او را سپاسگذار باش و از اسراف کنندگان نباش . این صفات ذاتی را اسراف نکن .

یَوْمٌ لا بَیْعٌ فیهِ وَ لا خِلالٌ
ای انسان بدون عبودیّت وإطاعت کامل از "الله الحکیم" و به جای آوردن شکر عملی ( نه فقط لسانی ) ؛ "ظلوم کفاّر" بحساب میایید ومحشور میشوید.
ومجازات شدید خواهی دید هم در دنیا و هم در آخرت.
کلمات وآیات قرآن را جداگانه تفسیر وتدبّر نمیشوند.
محکم آیاته: ای باهم تنابیده وجدا از هم نیستند.