ظلم سوز

لغت نامه دهخدا

ظلم سوز. [ ظُ ] ( نف مرکب ) ظلم گداز :
آسمان قدربخش و روزگار ظلم سوز
روزگار ظلم سوز و قدربخش آسمان.
سیدذوالفقار شیروانی.

پیشنهاد کاربران

بپرس